AMOR E POESÍA

Teño o amor.
veu paseniño
co seu arrecendo suave
inquietando un corazón cheo de fume,
o fume da confusión
que tantas paisaxes esburaca.
Teño o amor.
Acariñeino nos seus beizos invisibles
moi preto da beira da loucura.
Deixoume unhas verbas insondables
tras invadir o meu espacio.
Teño o amor
adurmiñado pola brisa
e sinto a súa presencia
envolta en soños desarmados
que corren pola néboa.
Teño o amor
e pérdome na paixón dos seus lindeiros.

  (GARCÍA TEIJEIRO, A.: Na agonía dos outonos en silencio, Ediciós do Castro)