CLUBE DE LECTURA O SOUTO DOS LIBROS

viernes, 23 de diciembre de 2011

DECORACIÓN DE NADAL

Co gallo destas festas, varios departamentos animaron o  alumnado a colaborar na decoración do Centro.
A exposición  de postais constituíu unha parte deses adornos. Presentáronse 76 traballos que optaban a dous premios. Resultaron gañadores Alba Sestelo Pregal ("Mellor deseño") e Sergio Ocampo González ("Mellor texto en lingua galega"), os dous de 1º ESO A.
Nesta presentación podedes ver as fotografías do Instituto con aroma de Nadal. 
MOITAS FELICIDADES!



lunes, 19 de diciembre de 2011

ALMORZOS LITERARIOS

Almorzos literarios do club de lectura na cafetería do Instituto

   3º e 4º ESO: xoves, 19 de xaneiro no recreo. Falaremos sobre o relato primeiro de O único que queda é o amor, de A. Fernández Paz.
  1º e 2º ESO: martes, 17 de xaneiro no recreo. Comentaremos a lenda inicial de Popocatépetl. Leyendas sudamericanas.

sábado, 10 de diciembre de 2011

SUCESOS

 UN CAN NO INSTITUTO

Por ANDREA LEITÓN ALDAO, 4º PDC

 O un de decembro de dous mil once, un grupo de catro mozos e mozas foron ao instituto como acostumaban. Aquel día tiñan que traballar na biblioteca.
 Cando se atopaban en plena concentración, un acabando un exame dun libro de lectura e os outros  facendo unhas fichas de sociais sobre a Revolución Francesa, de súpeto, escoitaron os ladridos dun can. Unha das mozas levantouse a ver pola ventá e empezou a gritar: “ Mirade, un can dentro do recinto!”. E todos se asomaron a ver o que pasaba.
 Inmediatamente apareceron atrás del Héctor e Montse (os conserxes) para  botalo fóra. E conseguírono. Pero non sabían que o can era moi espilido e en canto deron a volta  volveu entrar por un burato da rede. 
 A acción repetiuse varias veces. Entón decidiron poñer unhas pedras de gran tamaño que tapasen  o burato. Pero, para abraio de todos os espectadores, con moita maña, o teimudo cadelo empurrou as pedras co fociño conseguindo o seu obxectivo.
 Non quedaba máis remedio que pasar ao plan be: Álvaro (xefe de estudos) e Paz (directora) presentáronse  cunha corda e  un anaco de pan coa intención de prendelo por medo a que lle puidera trabar a calquera neno ou nena.
Pero non foron quen. O can érache ben renarte e saíuse coa súa. Pasou no instituto toda a mañá e marchou antes de que chegaran os da canceira para levalo.
 E querería matricularse na ESO?

 ALGUÉN COÑECE ESTE CAN OU SABE QUE FOI DEL?
 ESCRIBÍDENOS UN COMENTARIO.
 MOITAS GRAZAS.





  Lugar por onde conseguiu pasar apartando as pedras.